Böyle Gördüm

Bencil Hayvanlar

Başkasını suçlarken veya ona hakaret ederken en sık kullandığımız kelimelerden biridir 'bencil'...

-Çok bencilsin!
-Bencil hayvanın tekisin sen!
-Bu ne bencillik, el insaf!
-Hayatımda senin kadar bencil birini görmedim! bla bla bla...

***

Bencil ne demektir, bencil nasıl olunur?
Bencil olmakla olmamanın arasındaki o ince çizgi ne zaman aşılır?
İnsan neye göre kime göre bencil olur?

Mesela -bu çok geç anladığım bir şey olsa da- ölen birinin ardından üzülmek bana göre bencilliğin daniskasıdır.Ama ne hikmetse bunu yapmadan edemeyiz.Halbuki ölenin ardından savurduğumuz acı dolu yakarışlarda bile açık seçik sezilir bu bencilliğimiz.

-Ben sensiz n'apıcam?
-Neden beni bırakıp gittin?
-Seni görmeden nasıl yaşarım?

Yaşarsın arkadaşım, gül gibi de yaşarsın.Sadece yaşamasını bilmen gerekir.Aptal olduğun için seni bir şekilde ölüp/ayrılıp bırakıp gidene bağlamışsındır tüm yaşamsal faaliyetlerini, insani duygularını.İşte sorun burdadır, o kişi gittikten sonra yaşadığın zorluğun nedeni budur.

Peki, birine kendini bu kadar bağlamak hata mıdır?
Evet belki de hatadır.Çünkü insan tek gelir, tek gider.Bu düşünce ne kadar klişe olursa olsun, yalnızız hepimiz.Kimse bize yakın değil.Sonuçta şu kafanın içinde bütün gün sadece kendinle konuşuyorsun.Sevgilin, annen, en yakın arkadaşın girmiyor senin kafanın içine konuşmak için. -Ha başka anlamda giriyor, kafanı sikiyor o ayrı bir durum tabii-

***

İnsanın bencilliğinin açık seçik görüldüğü başka bir durum da acıma duygusunun ortaya çıktığı zamanlar.
Hani sakat birini görüp de aniden bir acıma duygusuyla ürperir insan, ah ne sahte bir ürperiştir bu! Sakat olana acıdığından değil de, kendinin sakat olma ihtimalinin de olduğunu farkettiğinden üzülür, ürperir insan.Ne kadar aksini iddia etsek de özümüzde hepimiz benciliz.Sadece herkes farklı faktörlere göre, farklı düzeylerde bencil.Ama bencil işte! Haticeye değil, neticeye bakmak lazım, kimseyi bencil olduğu için suçlamamak mesela.

Hem bencil insan akıllı insandır, feleğin çemberinden geçmiş neyin ne bok olduğunu, kimin ne mal olduğunu anlamıştır.Bencil insan sakat birini gördüğünde acımaz, çünkü önemli olanın kafada olduğunu bilir. -gerizekalı birini gördüğünüzde gönül rahatlığıyla acıyabilirsiniz yani- Bencil insan, acıdığının durumuna düşebilme ihtimalini hesaplayan insandır.Yarın öbür gün kendisinin de acınacak halde olabileceğini asla unutmaz.Asla acıdığı kişiden kazık yiyebileceğini, acıdığı kişinin onun kurdu olabileceğini unutmaz.

Bencil insanın -bencil olduğunu kabullenenin- iki favori sözü vardır:

-Acıma, acınacak hale gelirsin.
-Acıma yetime, döner koyar götüne.

PS. "Sert olun, acıma hissini unutun.Çünkü kötülük insanın en büyük gücüdür." -F.Nietzsche