< Düşüncelerimin hakimiyetini sağlamakta problem yaşamıyorum.Sadece bir problem yaşamadığımı nasıl açıklayacağımı bilemiyorum.(bkz: the shawshank redemption replikleri) Bu durumda 'ergen','liseli' gibi sıfatlar üzerime yapıştırılıyor.Bunun çok acımasız olduğunu düşünenler de 'aptal dişi sendromu','depresyon' gibi teşhisler koyuyorlar.Neyse ki bir şeyleri fark ettim,insanoğlunun kendi kendine yetebileceğini de gördüm.
< Şu 'elit' sayılan dersanelerin "biz diğer lay-lay-lom dersaneler gibi değiliz,kurallarımız var" havaları kafa sikiyor,süreklilik kazandıkça.Öğrencilik kavramı kalıplara dökülüyor diyeceğim de herkes bunun yeterince farkında zaten.Neyse bu da böyle işte...
< Bir zamanlar sevgilisinden ayrılmış her kıza "evlenmeyi düşünmüyordun herhalde,bu işler bir oyun,öğrenmelisin","hayat devam ediyor,çık-gez-eğlen" tarzında verilen tavsiye ve teselliler giderek gereksizleşmeye başlıyor kanımca.Çünkü artık o kadar ciddi ilişkiler de yok,derinden yaşanan aşklar da...Tavırlar,davranışlar,duygular giderek pragmatist bir hal alıyor,bilginize.
< "Punk dinleyince kendimi aptal gibi hissediyorum" söylemine sahip olan bireyin hayatı tersten anlayabiliyor olma kabiliyeti gelişmemiş anlaşılan...Punk bende 'her şeyi çözdüm,yaşadım,yaladım,yuttum ve senin için basite indirgedim,al biraz takıl,eğlenirsin,kafa dağıtırsın' hormonlarını salgılıyor.Dinledikçe aptal olabilmenin tadına varıyorum.Değişik,hoş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder