hiçbirşey,
hiç birşey,
yok hayatımda.
kocaman bir boşluk diyeceğim, boşluk bile olmayabilir.
amaç yok,
hedef yok.
göstermelik şeyler mevcut.
sevgiden eser yok.
zaman, herkesin verdiği tavsiye,avuntu,ilaç.
yok öyle bi' dünya!
zamanla her şey daha da acıtıyor.bu bir gerçek.
öyle kötü zamanlar geçirdim ki,
öyle iğrenç.
kimse yanımda yoktu.
hiç kimse.
hiç kimsenin haberi bile yoktu.
o kadar acizdim ki,
yoldan geçen genç bir adam durdu yanımda ben içimden sarsıla sarsıla ağlarken, olanları gülerek anlatmaya çalışırken.
'benden sana tavsiye' dedi.
'bittiği zaman çık dışarı, kapa gözlerini, "BİR İKİ ÜÇ, artık o gitti,BİTTİ" diye bağır, ben öyle yapıyorum' dedi.
bu dediğini o kadar çok yapmaya çalıştım ki,
defalarca,
yüzlerce...
ben onun kadar başarılı olamadım.
artık zamandan da sıkıldım,
her şeye olumlu bakmaktan da sıkıldım,
çok yoruldum ben.
ben fazla ergenleştim.
kimseyi mecnun etmek değil niyetim,
birazcık sevgi istiyorum.
-beni istemeyenden-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder